Wymyślaliśmy różne zabawy, żeby się rozerwać. Granie w kapsle na korytarzu, wchodzenie po poręczy na 10 piętro i to bez dotykania schodów, łażenie po dachu wieżowca, a jak któryś zdobył scyzoryk, to już było prawdziwe szczęście. Takie gry, jak PIKUT czy GRZYBEK były najlepsze.

Ja pamiętam, że podczas wojen band podwórkowych wszyscy bali się mojej dzidy z kija od szczotki, na którym to końcu był wciśnięty kawał gumowej rury, umaczanej w smole :) Nie było mocnych na mnie :) A jak nas dopadł stróż ze szkoły średniej, gdzie bawiliśmy się w wojnę, to do rodziców za uszy zaciągnął i milicją groził. Prawie narobiliśmy w gacie ze strachu :)