Lata 90
Krzysztof Kowalewski kończy 81 lat
20 marca 1937 roku w Warszawie urodził się Krzysztof Kowalewski wybitny polski aktor teatralny i filmowy. Jest synem Cypriana Kowalewskiego-oficera rezerwy Wojska Polskiego,który podczas wojny obronnej w 1939 roku trafił do sowieckiej niewoli,gdzie następnie został rozstrzelany oraz aktorki pochodzenia żydowskiego Elżbiety Kowalewskiej, która przez cały okres okupacji ukrywała swoje żydowskie pochodzenie.
Debiutował w roku 1960 w pierwszej polskiej superprodukcji "Krzyżacy" w reżyserii Aleksandra Forda. Krzysztof Kowalewski był jednym z ulubionych aktorów Stanisława Barei,który obsadził go między innymi w takich komediach jak "Brunet wieczorową porą","Nie ma róży bez ognia" czy "Miś" oraz serialu "Zmiennicy". Przez wiele lat tworzył on też wspaniały duet aktorski razem z Martą Lipińską w cyklicznym słuchowisku radiowym pt "Kocham pana,panie Sułku". Młodsi widzowie kojarzą go również jako odtwórcę roli ordynatora Łubicza w serialu komediowym "Daleko od noszy".
Odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis ".
Bronisław Pawlik
Bardzo znany i utalentowany aktor. W czasach II wojny światowej był robotnikiem na kolei. W 1947 roku ukończył naukę w Studiu Dramatycznym w Krakowie, a w 1956 roku został absolwentem Wydziału Reżyserii PWST w Warszawie. Zagrał wiele znakomitych ról filmowych i teatralnych. Był aktorem wielu scen warszawskich, od 1974 roku Teatru Powszechnego. W latach 1946-1959 był aktorem Teatru Wybrzeże w Gdańsku a w latach 1949-1952 Teatru im. Jaracza w Łodzi. Następnie od 1952 roku występował na scenach teatrów warszawskich takich jak: Teatr Narodowy, Teatr Polski, Teatr Ateneum, Teatr Powszechny a od 1989 roku, na zakończenie kariery był aktorem Teatru Współczesnego. Bronisław Pawlik zmarł 6 maja 2002 r.
Schron Kierowania Obroną Cywilną
Schron Kierowania Obroną Cywilną znajdujący się pod budynkiem Szkoły Podstawowej nr 14 w Przemyślu wybudowany został wraz ze szkołą w 1966 roku podczas słynnej akcji "1000 szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego". Budowa schronu była następstwem zimnej wojny i zagrożeń jakie ze sobą niosła.
Powierzchnia schronu to 177,98 m2 na którą składa się szereg pomieszczeń technicznych i powierzchni do pracy oraz odpoczynku załogi. Wyposażony we własne źródło zasilania energią w postaci zespołu spalinowo - elektrycznego typ EPZ-ZO-3/400/5 wraz z akumulatorami, zespół hydroforowo-pompowy oraz zespół filtrowentylacyjny RM-200/68. Wyposażony jest też w wyjście awaryjne z podziemnym tunelem umożliwiającym ewakuację w przypadku zburzenia i zagruzowania wyjścia głównego.
Edyta Wojtczak i Jan Suzin
65 lata temu TELEWIZJA POLSKA rozpoczęła regularne nadawanie programu telewizyjnego. Do prac nad polską telewizją przystąpiono w 1947 roku. W 1952 przy ul. Ratuszowej 11 w Warszawie powstało doświadczalne studio i powołano zespół programu telewizji. Pierwszy program został wyemitowany 25 października 1952 roku o godz. 19:00 w przeddzień wyborów do Sejmu. Nadano wówczas 30-minutowy program artystyczny, który był odbierany na 24 odbiornikach "Leningrad" rozmieszczonych w robotniczych klubach i świetlicach. 23 stycznia 1953 roku zainicjowano regularną emisję programu polskiej telewizji - pół godziny raz na tydzień. Program ukazywał się pod szyldem "Telewizja Warszawa". Po roku uruchomiono Doświadczalny Ośrodek Telewizyjny z własnym zespołem dziennikarskim w budynku przy Placu Powstańców Warszawy 7, specjalnie na potrzeby telewizji odbudowany i powiększony. Dziś nadawane są stamtąd "Wiadomości" i TVP Info.
Na zdjęciu najpopularniejsze osoby dawnej Telewizji Polskiej, para spikerska: Edyta Wojtczak i Jan Suzin.