Szukaj
Tajemnicze Złote Miasta
(tytuł jap. Taiyō no Ko Esuteban?, tytuł fra. Les Mystérieuses Cités d'or) nazywany czasem Dziećmi Słońca (1982) – serial animowany produkcji francusko-japońskiej o trójce 12–13-letnich dzieci z różnych kultur, poszukujących wraz z dorosłymi Hiszpanami Złotego Miasta w Ameryce Łacińskiej. W Polsce nadawany na początku oraz w połowie lat 90. XX wieku, z angielskim dubbingiem i polskim lektorem. Składał się z trzydziestu dziewięciu odcinków. Serial powstał na podstawie książki amerykańskiego pisarza Scotta O'Della pt. The King's Fifth (1966). Fabuła jest całkowicie fikcyjna, choć nawiązuje do niektórych autentycznych ludów, obrzędów (m.in. El Dorado, składanie ludzi w ofierze) i postaci historycznych. Po zakończeniu wszystkich odcinków pokazywano krótkie filmy dokumentalne o plemionach, historii i kulturze Ameryki Południowej.
Magnetofon szpulowy AKAI 4000DS
Magnetofony szpulowe były obiektem westchnień młodzieży. Model AKAI 4000DS produkowano w latach 1972-1973.
Miś - kultowe sceny - Miłość
Paluch: Tak sobie czasem myślę, czy miłość to w ogóle w życiu jest możliwa. Czy to w ogóle jest takie coś.
Kolega z baru: Miłość?
Paluch: No miłość... Czy to w ogóle jest możliwe...
Kolega z baru: Noo... w telewizji to często pokazują miłość, jak jacyś tam się kochają albo mówią.
Paluch: No. Ja też tak myślę, w życiu to jest nie możliwe.
Metallica "Nothing else matters"
Utwór ten uznany za legendę jest najbardziej znanym w dorobku zespołu i jednocześnie największym przebojem w całej jego historii. Pojawił się w roku 1991 na krążku „Metallica” (Black Album).
Kawałek posiada dość nietypową historię. Początkowo James Hetfield pisał słowa z myślą o swojej dziewczynie. Co ciekawe Hetfield pisał go podczas rozmowy telefonicznej właśnie z nią. Związek okazał się jednak nietrwały i wkrótce się rozpadł, a piosenka została dedykowana wszystkim fanom zespołu. Słowa piosenki mówią o rozstaniach z najbliższymi osobami na czas tras koncertowych i o tęsknocie za nimi w tym czasie.
Nothing Else Matters szybka podbiła serca słuchaczy i zajęła szczyty list przebojów. Została zaliczona do „100 najlepszych solówek wszech czasów”.
Ciekawostką jest, iż w utworze występuje pewne bardzo osobiste dla Hetfielda odniesienie. Mianowicie, początkowe słowa „So close no matter how far, couldn't be much more from the heart, forever trusting who we are, and nothing else matters” były ostatnimi, jakie wypowiedział dziadek autora przed śmiercią.
Początkowo piosenka nie miała wcale znaleźć się w repertuarze zespołu. Zmienił to dopiero Lars Urlich (grający w piosece na perkusji), gdy przypadkiem ją usłyszał.
Amazon wymyślił drony, a Polacy już wdrożyli do pracy
No dobra, ten film to taki żarcik kierownika Pewexu. Dronów (jeszcze) nie mamy, ale korzystając z usług tradycyjnego kuriera możesz już zrobić komuś prezent z Pewexu. Wyobraź sobie tylko reakcję taty, starszego brata, czy siostry na pięknie opakowaną paczuszkę, która przypomni stare dobre czasy:) lat 80. i początku 90. Tych emocji nie da się kupić!
Miś - kultowe sceny - Kotłownia
"Słucham pani kierowniczko. Tak jest. Aaaee... Aaaee... Pani kierowniczko... Pani kierowniczko, ja to wszystko rozumiem... Ja rozumiem, że wam jest zimno, ale jak jest zima to musi być zimno! Tak? Pani kierowniczko, takie jest odwieczne prawo natury! Czy ja palę? Pani Kierowniczko! Ja palę przez cały czas! Na okrągło! Nie no, nie ma za co. Moje uszanowanie dla pani Kierowniczki! Moje uszanowanie!"
"Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz" - kultowe sceny
No i co powiesz Dudała?
- Trudno coś powiedzieć.
- Myślisz... Jak wyglądamy z planem?
- No więc, jeśli chodzi o plan, to 96 procent.
- Prawdę mi mów.
- Prawdę... to 75 procent.
- Powiedziałem - "prawdę".
- Prawdę, no... Prawdę to... no kto to może wiedzieć, panie dyrektorze?
- A co z arbitrażem?
- Prawdę...?
- Tak... No możesz nie mówić.
[rozmowa Dyrektora Krzakoskiego i Dudały]
‹ pierwsza < 1 2 3 4 > ostatnia ›