Trwa przetwarzanie danych
Sklep Pewex

Pewex

Szukaj


 

Znalazłem 33 takie eksponaty
Gest Kozakiewicza – 1980 rok - Letnie Igrzyska Olimpijskie w Moskwie. Słynny gest Kozakiewicza wywołał burzę w Polsce, ZSRR i na całym świecie.

Gest Kozakiewicza

1980 rok - Letnie Igrzyska Olimpijskie w Moskwie. Słynny gest Kozakiewicza wywołał burzę w Polsce, ZSRR i na całym świecie.

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1980 – XXII Letnie Igrzyska Olimpijskie rozgrywane były w Moskwie w dniach 19 lipca–3 sierpnia 1980. W zawodach olimpijskich udział brało 5217 sportowców, z czego ponad 1/5 stanowiły kobiety. Igrzyska zostały zbojkotowane przez większość krajów zachodnich.

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1980

XXII Letnie Igrzyska Olimpijskie rozgrywane były w Moskwie w dniach 19 lipca–3 sierpnia 1980. W zawodach olimpijskich udział brało 5217 sportowców, z czego ponad 1/5 stanowiły kobiety. Igrzyska zostały zbojkotowane przez większość krajów zachodnich.

Zimowa Olimpiada, Sarajewo 1984 – XIV Zimowe Igrzyska Olimpijskie – zawody sportowe, które odbywały się od 8 do 19 lutego 1984 roku w Sarajewie w Jugosławii (obecnie stolicy Bośni i Hercegowiny).
Międzynarodowy Komitet Olimpijski powierzył miastu prawo organizacji imprezy podczas posiedzenia w Atenach 18 maja 1978 roku. Przeprowadzone w Jugosławii igrzyska były drugimi w historii zawodami tej rangi przeprowadzonymi w państwie socjalistycznym – w 1980 roku letnie igrzyska zorganizowała Moskwa. W zawodach wystartowało 1273 zawodników z 49 krajów.

Zimowa Olimpiada, Sarajewo 1984

XIV Zimowe Igrzyska Olimpijskie – zawody sportowe, które odbywały się od 8 do 19 lutego 1984 roku w Sarajewie w Jugosławii (obecnie stolicy Bośni i Hercegowiny).
Międzynarodowy Komitet Olimpijski powierzył miastu prawo organizacji imprezy podczas posiedzenia w Atenach 18 maja 1978 roku. Przeprowadzone w Jugosławii igrzyska były drugimi w historii zawodami tej rangi przeprowadzonymi w państwie socjalistycznym – w 1980 roku letnie igrzyska zorganizowała Moskwa. W zawodach wystartowało 1273 zawodników z 49 krajów.

Kultowe seriale " Zmiennicy" - Stanisław Bareja (22 zdjęcia)

Serial o peerelowskiej rzeczywistości ukazanej poprzez pryzmat perypetii taksówkarzy fikcyjnego warszawskiego WPT (Warszawskie Przedsiębiorstwo Taksówkowe).
Polski Fiat 125p. Akcja serialu skupiona jest wokół taksówki o numerze bocznym 1313. Najpierw jest to niebieski Polski Fiat 125p o numerach rejestracyjnych WAT 039P z 1977 roku, mocno wyeksploatowany, przeznaczony na licytację. Na końcu pierwszego odcinka rusza w ostatni kurs z personalnym Łukasikiem, który kończy się feralnie - na samochód spada pomnik Zwycięskiej Myszy Postępu i Tradycji. Następną 1313 jest Polski Fiat 125p w kolorze żółtym "Safari" o numerach WAE 606B z roku 1980 lub 1981. Ten Fiat towarzyszy bohaterom przez cały serial. W toku serialu staje się skarbonką przechowującą w obszyciu fotela kierowcy 50 tys. dolarów. Gdy samochód osiąga przebieg 212 000 km, zostaje przeznaczony na licytację. O kupno samochodu kłócą się Antoni Kłusek i Zenon Kuśmider, którzy wiedzą o ukrytych w fotelu pieniądzach. Ostatecznie auto zostaje sprzedane za 10 100 000 zł. Fotel kierowcy żółtej 1313 został jednak wcześniej przeniesiony do następnej czerwonej taksówki 1313 - FSO 125p o numerach WIR 622B wyprodukowanego po 1983 roku.

Leonid Breżniew – Urodzony we wsi Kamienskoje w 1906 roku. Był politykiem i działaczem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, marszałkiem i I sekretarzem ZSRR. Urodził się w rodzinie robotniczej. W 1931 roku wstąpił do partii bolszewików (WKPb). Ukończył Instytut Metalurgiczny w Dnieprodzierźyńsku, po skończeniu studiów pracował w hucie jako inżynier. W 1937 roku rozpoczął karierę polityczną, był kierownikiem wydziału, a następnie sekretarzem Komitetu Obwodowego. Przed 1941 rokiem został powołany do czynnej służby wojskowej. Podczas II wojny służył w aparacie partyjnym Frontu Południowego. Po zakończeniu wojny posiadał stopień  generała brygady, a w 1976 roku nadano mu tytuł marszałka ZSRR. Kolejno w latach 1945- 955 pełnił funkcje pierwszego sekretarza na terenie Ukrainy, Mołdawii i  Kazachstanu. Od 1957 roku był członkiem Prezydium Komitetu Centralnego KC KPZR.W 1964 roku w wyniku przewrotu pałacowego przejął władzę po Chruszczowie, najpierw jako pierwszy sekretarz, a od 1966 jako sekretarz generalny. Od 1977 roku był przewodniczącym Prezydium Rady Najwyższej ZSSR. Najważniejsze wydarzenia w polityce zagranicznej ZSRR w czasie rządów Leonida Breżniewa to: dążenia do osłabienia efektów zimnej wojny, układy rozbrojeniowe z USA, udział w Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, jednocześnie interwencja zbrojna w Czechosłowacji (1968) i w Afganistanie (1979), groźba interwencji w Polsce  (1980-1981), sponsorowanie reżimu komunistycznego na Kubie i w Wietnamie, „eksport” rewolucji  do krajów trzeciego świata. W polityce zagranicznej stosował zasadę, którą określono jako „doktrynę Breżniewa” lub ograniczonej suwerenności - oznaczała ona możliwość interwencji zbrojnej do państwa z bloku komunistycznego jeśli tam zostały naruszone „podstawy ustroju socjalistycznego”. W polityce wewnętrznej czasów Breżniewa obserwujemy zatrzymanie destalinizacji,  rozwój korupcji i nepotyzmu, rozwój bezkarności skorumpowanych i niekompetentnych aparatczyków KGB, represje wobec decydentów (cenzura, inwigilacja, skrytobójstwa, szpitale psychiatryczne), decentralizacja KPZR. Pod koniec życia w coraz mniejszym stopniu uczestniczył w rządzeniu państwem, ze względu na rozliczne choroby. Zmarł w Moskwie w1982 roku, władzę po nim przejął Jurii Andropow, który ujawnił rozliczne afery i nielegalne interesy członków KGB.

Leonid Breżniew

Urodzony we wsi Kamienskoje w 1906 roku. Był politykiem i działaczem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, marszałkiem i I sekretarzem ZSRR. Urodził się w rodzinie robotniczej. W 1931 roku wstąpił do partii bolszewików (WKPb). Ukończył Instytut Metalurgiczny w Dnieprodzierźyńsku, po skończeniu studiów pracował w hucie jako inżynier. W 1937 roku rozpoczął karierę polityczną, był kierownikiem wydziału, a następnie sekretarzem Komitetu Obwodowego. Przed 1941 rokiem został powołany do czynnej służby wojskowej. Podczas II wojny służył w aparacie partyjnym Frontu Południowego. Po zakończeniu wojny posiadał stopień generała brygady, a w 1976 roku nadano mu tytuł marszałka ZSRR. Kolejno w latach 1945- 955 pełnił funkcje pierwszego sekretarza na terenie Ukrainy, Mołdawii i Kazachstanu. Od 1957 roku był członkiem Prezydium Komitetu Centralnego KC KPZR.W 1964 roku w wyniku przewrotu pałacowego przejął władzę po Chruszczowie, najpierw jako pierwszy sekretarz, a od 1966 jako sekretarz generalny. Od 1977 roku był przewodniczącym Prezydium Rady Najwyższej ZSSR. Najważniejsze wydarzenia w polityce zagranicznej ZSRR w czasie rządów Leonida Breżniewa to: dążenia do osłabienia efektów zimnej wojny, układy rozbrojeniowe z USA, udział w Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, jednocześnie interwencja zbrojna w Czechosłowacji (1968) i w Afganistanie (1979), groźba interwencji w Polsce (1980-1981), sponsorowanie reżimu komunistycznego na Kubie i w Wietnamie, „eksport” rewolucji do krajów trzeciego świata. W polityce zagranicznej stosował zasadę, którą określono jako „doktrynę Breżniewa” lub ograniczonej suwerenności - oznaczała ona możliwość interwencji zbrojnej do państwa z bloku komunistycznego jeśli tam zostały naruszone „podstawy ustroju socjalistycznego”. W polityce wewnętrznej czasów Breżniewa obserwujemy zatrzymanie destalinizacji, rozwój korupcji i nepotyzmu, rozwój bezkarności skorumpowanych i niekompetentnych aparatczyków KGB, represje wobec decydentów (cenzura, inwigilacja, skrytobójstwa, szpitale psychiatryczne), decentralizacja KPZR. Pod koniec życia w coraz mniejszym stopniu uczestniczył w rządzeniu państwem, ze względu na rozliczne choroby. Zmarł w Moskwie w1982 roku, władzę po nim przejął Jurii Andropow, który ujawnił rozliczne afery i nielegalne interesy członków KGB.

Kartki na mieso – Z zakladow pafawag we Wroclawiu ze stanu wojennego

Kartki na mieso

Z zakladow pafawag we Wroclawiu ze stanu wojennego

AC/DC - "Back In Black"

Tytułowy utwór z siódmego albumu studyjnego zespołu. Wydany 25 lipca 1980 roku, tuż po śmierci dotychczasowego wokalisty Bona Scotta i pierwszy album z udziałem Briana Johnsona. Jest to najlepiej sprzedający się album AC/DC. Sprzedany w ponad 49 milionach kopii, dzięki czemu jest na trzecim miejscu wśród najlepiej sprzedających się albumów wszech czasów.

Przygody Bolka i Lolka: Śniadanie na biwaku - Odcinek 16

Szesnasty odcinek z serii "Przygody Bolka i Lolka" – polski serial animowany wyprodukowany w latach 1972-1980 w Studiu Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej. Jest to piąty cykl o przygodach Bolka i Lolka. Film, w porównaniu do pozostałych, posiada największą liczbę odcinków i oprócz tego po raz pierwszy wystąpiła w nim nowa, żeńska postać głównych bohaterów - Tola, która swój udział rozpoczęła w odc. 4 (pt. Tola). Każdy z odcinków przedstawia obu bohaterów (czasami także Tolę), mających do czynienia z nowymi przygodami, zwykle rozgrywanymi w czasie wakacji oraz ferii zimowych.