Szukaj
Hanna-Barbera
Studio filmów animowanych założone przez Williama Hanna i Josepha Barbera, produkujące filmy rysunkowe.
Star Wars na VHS
Trzy filmy z serii Star Wars upchnięte na dwa VHS’y E180. Ze względu na długość „Imperium Kontratakuje” było podzielone na dwie części. W pewnym momencie ( najczęściej podczas scen na Dagobah ) pojawiał się czarny ekran oznaczający koniec taśmy i magnetowid rozpoczynał przewijanie do początku. Film kontynuowało się z drugiej kasety i później następowało płynne przejście do „Powrotu Jedi”.
MC Sobieski - Powrót do lat 90-tych
Mimo, że straciłem wzrok, to przed oczami nadal mam kolorowe lata 90-te. Rowery BMX, filmy kung-fu na kasetach VHS czy słynne 90 sekund Andrzeja Gołoty to jedne z tych wspomnien, które na zawsze pozostaną w moim sercu.
Po więcej moich utworów zapraszam na mój kanał
www.youtube.com/mcsobieski
Nickelodeon Studios
Najlepsze amerykańskie miejsce lat 90-tych. Otwarte 7.06.1990 w Orlando na Florydzie w parku Universal Orlando Resort (park był wtedy pod nazwą Universal Studios Florida). Impreza z okazji otwarcia studia była huczna. Prowadzona przez Marca Summersa, prowadzącego słynnego w latach 80. i 90. teleturnieju Double Dare, zagrał zespół Perfect Gentlemen, jeszcze różne pokazy. W Nickelodeon Studios były kręcone super programy lat 90., takie jak teleturnieje np.: GUTS, Legends of the Hidden Temple (znane w Polsce z kanału Fantastic), Double Dare, seriale np.: Kenan i Kel, Klarysa wyjaśni wszystko, Świat Allegry (znane w Polsce, tak samo jak dwa teleturnieje z wymienionych, z kanału Fantastic). Na końcu zawsze była końcówka, która szła tak (zmieniało się to w zależności od programów):"Get the Picture is taped in front of live audience in Nickelodeon Studios at Universal Studios, in Orlando, Florida". To miejsce również organizowało wycieczki, gdzie można było "zobaczyć, jak Nick był tworzony". Podczas nich oglądało się, jak programy były tworzone, ba, nawet można było, ale poza wycieczką, być widownią. Wrócę do programu wycieczek. Można też było spróbować w smaku, naprawdę, słynny "szlam" oraz "Gak" oraz brać udział w pokazach w "Game Labie", gdzie różni szczęściarze byli oblewani szlamem oraz brali udział w zabawach. Każde dziecko lubiało tam być. We wczesnych latach 20. XXI. wieku studio zaczęło słabnąć, Nickelodeon traciło pieniądze, gwiazdy nie chciały lecieć do Orlando, pracownicy odchodzili, co skutkowało mniejszą ilością gości. Przez to najpierw Nick skrócił wycieczki do 40 minut, potem przedłużył je o 5 minut., a w 2001 roku zrobił aukcję rekwizytów z programów kręconych w tym miejscu. Nic nie pomogło, tracono kasę na utrzymanie studia. W latach 2001-2004 kręcono już ostatnie programy w Nickelodeon Studios. W 2004 studio zmieniło kolor na zewnątrz z pokazanego na zdjęciu na limonkowo-pomarańczowo-biały. To dawało nadzieję zwiedzającym, że zmieniają studio i je zajmują. W lecie 2004 roku nakręcono ostatni program w Nickelodeon Studios pod tytułem "Nickelodeon SPLAT". Potem były już tylko wycieczki. W 2004 roku Nickelodeon zapowiadał zamknięcie studia na forum dyskusyjnym. I tak się stało. 30.04.2005 roku Nickelodeon Studios zostało zamknięte. Po zamknięciu wszystko usuwano: znak nad końcem kolejki do studia, logo Nick'a: namalowane na budynku i przyczepione do jednego z budynków, słynny gejzer szlamu oraz plakaty na zewnątrz studia. Podczas usuwania rzeczy, chłopiec o imieniu Elijah przyczepił na fasadę kartkę z treścią: "My nigdy nie zapomnimy... NICKELODEON STUDIOS (1990-2005) - Elijah" oraz zdjęciem znaku prowadzącego do toalet, naprawdę. Pojawiło się to w czerwcu 2006 roku, a zniknęło kilka miesięcy później, w listopadzie. Ponad 2 lata po zamknięciu Nickelodeon Studios, otwarto Blue Man Group Sharp Aquos Theater. Jedynymi pamiątkami po Nickelodeon Studios są niektóre pokoje pomalowane w stylu Nick'a, ściana z wszystkimi programami nakręconymi tam, która jest w środku, kapsuła czasu pochowana 13 lat przed zamknięciem, która po zamknięciu została przeniesiona do hotelu Nickelodeon Suites Resort, powtórki programów kręconych w studiu oraz filmy na Youtube.
Michał Sumiński
(ur. 13 grudnia 1915 w Warszawie, zm. 24 grudnia 2011 w Warszawie) Polski podróżnik, zoolog, jachtowy kapitan żeglugi wielkiej i dziennikarz, autor książek o tematyce żeglarskiej i popularnego programu telewizyjnego „Zwierzyniec”.
Zwierzyniec - przyrodniczy program telewizyjny skierowany do dzieci i młodzieży. Był emitowany w Telewizji Polskiej w latach 70. i 80. w paśmie popołudniowym w poniedziałki, typowo od 16.30 do 17.30. Gospodarzem programu był Michał Sumiński.
W skład "Zwierzyńca" wchodziły gawędy Pana Michała, opowieści o zwierzętach Marii Sołtyńskiej, filmy przyrodnicze. Na koniec wyświetlano kreskówki wytwórni Hanna-Barbera m.in: Pies Huckleberry, Pixie, Dixie i Pan Jinks, Miś Yogi, Goryl Magilla, Wally Gatora. Program rozpoczynał się piosenką o słowach: "I kudłate i łaciate, pręgowane i skrzydlate. Te, co skaczą i fruwają na nasz program zapraszają". Autorką tekstu była Maria Terlikowska.
Kapuśniaczek - kultowe filmy
Kapuśniaczek (fr. La Soupe aux choux) - komedia produkcji francuskiej w reżyserii Jeana Giraulta z 1981. Film nakręcono na podstawie powieści René Falleta. Przedostatni film z udziałem Louisa de Funèsa.
Fabuła.
W małej francuskiej wsi Les Gourdiflots mieszka tylko dwóch starszych panów – Claude Ratinier i Francis Chérasse, zwany Garbatym. Są oni rolnikami. Znajdują pewnej nocy na swoim podwórku latający talerz pilotowany przez sympatycznego przybysza z planety Oxo. Claude zaprzyjaźnia się z obcym, którego nazywa "Gagatkiem" a ten, w podzięce za gościnność, ożywia i odmładza jego dawno zmarłą żonę Francine. Młoda i piękna Francine nie chce jednak być dalej żoną starego Claude’a i opuszcza go z pewnym przystojnym motocyklistą. Przy okazji Claude dowiaduje się, że Francine miała kiedyś romans z Francisem. Claude chce się zemścić, ale długoletnia przyjaźń nakazuje mu przebaczyć koledze. Po pewnym czasie powraca Gagatek i prosi Claude’a by ten poleciał razem z nim na jego ojczystą planetę i nauczył jego rodaków robić tytułowy kapuśniak – zupę, którą Claude poczęstował go przy pierwszym spotkaniu. Claude nie chce słyszeć o opuszczeniu ukochanej Ziemi i Gagatek odlatuje. Tymczasem burmistrz miasteczka, w którym mieszkają Claude i Francis, buduje wokół ich domów wesołe miasteczko. Znękani hałasem i niepokojeni przez ludzi, dwaj przyjaciele postanawiają jednak opuścić Ziemię. Przed odlotem Claude wysyła pocztą telegram do Francine, w którym przesyła jej pieniądze cudownie pomnożone przez Gagatka.
Tajemnicze Złote Miasta
(tytuł jap. Taiyō no Ko Esuteban?, tytuł fra. Les Mystérieuses Cités d'or) nazywany czasem Dziećmi Słońca (1982) – serial animowany produkcji francusko-japońskiej o trójce 12–13-letnich dzieci z różnych kultur, poszukujących wraz z dorosłymi Hiszpanami Złotego Miasta w Ameryce Łacińskiej. W Polsce nadawany na początku oraz w połowie lat 90. XX wieku, z angielskim dubbingiem i polskim lektorem. Składał się z trzydziestu dziewięciu odcinków. Serial powstał na podstawie książki amerykańskiego pisarza Scotta O'Della pt. The King's Fifth (1966). Fabuła jest całkowicie fikcyjna, choć nawiązuje do niektórych autentycznych ludów, obrzędów (m.in. El Dorado, składanie ludzi w ofierze) i postaci historycznych. Po zakończeniu wszystkich odcinków pokazywano krótkie filmy dokumentalne o plemionach, historii i kulturze Ameryki Południowej.
1 2 3 > ostatnia ›
« poprzednia 1 2 3 następna »