Trwa przetwarzanie danych
Sklep Pewex

Pewex

Profil użytkownika

Zoja

Zamieszcza eksponaty od: 10 czerwca 2013 - 14:23
Ostatnio: 7 lutego 2019 - 14:29
  • Eksponatów na głównej: 66 z 100
  • Punktów za eksponaty: 21749
  • Komentarzy: 0
  • Punktów za komentarze: 0
 
Kotlety z mortadeli czyli schabowy bez schabowego – Składniki: 4 plastry mortadeli (ok 40 dag)
1/4 szklanki mleka
1 jajko
2 łyżki mąki 
4 łyżki bułki tartej 
pieprz
olej do smażenia
Wykonanie:
Plastry mortadeli zanurzyć w mleku, doprawić pieprzem, oprószyć mąką. Panierować w rozmąconym jajku i bułce tartej. Smażyć na rozgrzanym oleju 3-4 min z obu stron. Podawać z ziemniakami i surówką.

Kotlety z mortadeli czyli schabowy bez schabowego

Składniki: 4 plastry mortadeli (ok 40 dag)
1/4 szklanki mleka
1 jajko
2 łyżki mąki
4 łyżki bułki tartej
pieprz
olej do smażenia
Wykonanie:
Plastry mortadeli zanurzyć w mleku, doprawić pieprzem, oprószyć mąką. Panierować w rozmąconym jajku i bułce tartej. Smażyć na rozgrzanym oleju 3-4 min z obu stron. Podawać z ziemniakami i surówką.

Paprykarz szczeciński! – Sprzedawane w puszkach konserwowych zmielone mięso rybie z ryżem, cebulą, koncentratem pomidorowym, w oleju roślinnym, z dodatkiem różnych przypraw i soli. Został opracowany w połowie lat 60. XX w. Paprykarz szczeciński był wynikiem pomysłu racjonalizatorskiego na zagospodarowanie odpadów po wykrawaniu kostki rybnej z zamrożonych bloków rybnych. 
Pierwowzorem paprykarza szczecińskiego była afrykańska potrawa czop-czop, którą na początku lat 60. skosztowali i zachwycili się technolodzy z polskich statków dalekomorskich podczas pobytu w portach u wybrzeży Afryki Zachodniej.
Poza mięsem w ilości 50% zawartości puszki konserwowej z różnych gatunków afrykańskich ryb, w pierwotnym oryginalnym paprykarzu szczecińskim była pulpa pomidorowa, ostra afrykańska papryczka pima, warzywa i przyprawy. Pierwsze puszki paprykarza zeszły z taśmy produkcyjnej Gryfa w 1967 r. 1 grudnia 1968 r. szczecińska puszka paprykarza otrzymała znak jakości Q.
Paprykarz szczeciński eksportowano do 32 krajów. Po utracie przez Polskę łowisk afrykańskich, do paprykarza trafiał atlantycki mintaj i miruna, a w latach 80. falklandzki błękitek (niechętnie przyjmowany wśród konsumentów ze względu na znaczne i powszechne skażenie tej ryby pasożytem Kudoa alliaria występującym w mięśniach, a przypominającym ziarna ryżu, które są w paprykarzach).
Podczas kryzysu gospodarczego w Polsce Ludowej paprykarz często nie trzymał pierwotnej normy zawartości 50% mięsa rybiego, a poza mięsem rybim trafiały do niego odpady: łuski, fragmenty płetw, ości, głowy i kręgosłupy rybie. Istniała również wersja paprykarza z kaszą pęczak zamiast ryżu. Obecnie (od początku lat 90) paprykarz szczeciński nie jest produkowany w Szczecinie. Ponieważ nazwa "paprykarz szczeciński" nie była zastrzeżona, podobne wyroby rybne pod tą nazwą produkuje wiele różnych firm na terenie kraju.
Pod koniec lipca 2010 marszałek województwa zachodniopomorskiego zwrócił się do Ministerstwa Rolnictwa o wpisanie paprykarza szczecińskiego na Listę Produktów Tradycyjnych i tym samym wynikła szansa na zakończenie długiej batalii o odzyskanie przez Szczecin praw do kultowej puszki. 22 grudnia 2010 Paprykarz oficjalnie stał się Produktem Tradycyjnym.

Paprykarz szczeciński!

Sprzedawane w puszkach konserwowych zmielone mięso rybie z ryżem, cebulą, koncentratem pomidorowym, w oleju roślinnym, z dodatkiem różnych przypraw i soli. Został opracowany w połowie lat 60. XX w. Paprykarz szczeciński był wynikiem pomysłu racjonalizatorskiego na zagospodarowanie odpadów po wykrawaniu kostki rybnej z zamrożonych bloków rybnych.
Pierwowzorem paprykarza szczecińskiego była afrykańska potrawa czop-czop, którą na początku lat 60. skosztowali i zachwycili się technolodzy z polskich statków dalekomorskich podczas pobytu w portach u wybrzeży Afryki Zachodniej.
Poza mięsem w ilości 50% zawartości puszki konserwowej z różnych gatunków afrykańskich ryb, w pierwotnym oryginalnym paprykarzu szczecińskim była pulpa pomidorowa, ostra afrykańska papryczka pima, warzywa i przyprawy. Pierwsze puszki paprykarza zeszły z taśmy produkcyjnej Gryfa w 1967 r. 1 grudnia 1968 r. szczecińska puszka paprykarza otrzymała znak jakości Q.
Paprykarz szczeciński eksportowano do 32 krajów. Po utracie przez Polskę łowisk afrykańskich, do paprykarza trafiał atlantycki mintaj i miruna, a w latach 80. falklandzki błękitek (niechętnie przyjmowany wśród konsumentów ze względu na znaczne i powszechne skażenie tej ryby pasożytem Kudoa alliaria występującym w mięśniach, a przypominającym ziarna ryżu, które są w paprykarzach).
Podczas kryzysu gospodarczego w Polsce Ludowej paprykarz często nie trzymał pierwotnej normy zawartości 50% mięsa rybiego, a poza mięsem rybim trafiały do niego odpady: łuski, fragmenty płetw, ości, głowy i kręgosłupy rybie. Istniała również wersja paprykarza z kaszą pęczak zamiast ryżu. Obecnie (od początku lat 90) paprykarz szczeciński nie jest produkowany w Szczecinie. Ponieważ nazwa "paprykarz szczeciński" nie była zastrzeżona, podobne wyroby rybne pod tą nazwą produkuje wiele różnych firm na terenie kraju.
Pod koniec lipca 2010 marszałek województwa zachodniopomorskiego zwrócił się do Ministerstwa Rolnictwa o wpisanie paprykarza szczecińskiego na Listę Produktów Tradycyjnych i tym samym wynikła szansa na zakończenie długiej batalii o odzyskanie przez Szczecin praw do kultowej puszki. 22 grudnia 2010 Paprykarz oficjalnie stał się Produktem Tradycyjnym.

Polonez! – Kompaktowy samochód osobowy produkowany przez Fabrykę Samochodów Osobowych w Warszawie od 1978 do 2002 roku. Powstał jako następca Polskiego Fiata 125p.

Polonez!

Kompaktowy samochód osobowy produkowany przez Fabrykę Samochodów Osobowych w Warszawie od 1978 do 2002 roku. Powstał jako następca Polskiego Fiata 125p.

Lody Calypso – Śnieżnobiałe kostki wspominam z uśmiechem na ustach! Idealny smak...

Lody Calypso

Śnieżnobiałe kostki wspominam z uśmiechem na ustach! Idealny smak...