Szukaj
Gumisie
(ang. Disney’s Adventures of the Gummi Bears, 1985–1991) – serial animowany ze studia Disneya oraz nazwa głównych bohaterów serialu wyglądem przypominających niedźwiadki.
Kreskówka opowiada o przygodach siedmiu Gumisiów, zamieszkujących swój rodzinny dom – Gumisiową Dolinę. Akcja toczy się w bliżej nieokreślonym europejskim średniowieczu. Gumisie znajdują się w centrum dziwnych i niezwykłych wydarzeń, jakie dzieją się na terenie królestwa Dunwyn i poza nim. Także postacie drugoplanowe, takie jak ogry, smoki, trolle, rycerze, olbrzymy, mają wyraźnie przypisane cechy charakteru. Piosenkę tytułową śpiewał Andrzej Zaucha.
Mike & The Mechanics - "The living Years"
Choć to utwór o charakterze balladowym nie sposób odmówić mu przebojowości. Mike Rutherford, gitarzysta Genesis, chciał stworzyć muzyczny pomost pokoleniowy. Pamiętamy ją dobrze do dziś, więc chyba się udało. Utwór pochodzi z drugiej płyty zespołu.
The Cure - "Friday I'm In Love"
Brytyjska zimno-falowa grupa gdy już skończyła straszyć i dołować zaczęła grać bardzo pozytywne piosenki. Dla niektórych zbyt pozytywne. A dla Was?
Duran Duran - "The Reflex"
W Anglii każda dekada miała swą muzyczną ikonę - The Beatless (60), Queen (70), Oasis (90) a w 80 bezsprzecznie Duran Duran, mimo że ich sława w Polsce nie była aż tak oszałamiająca przegrywając z Wham.
Thompson Twins - "Hold Me Now"
Kolorowa i przebojowa grupa mimo kilu wydanych albumów największą ilością hitów mogła pochwalić się na płycie "Into The Gap" z 1984 roku.
Lider formacji Tom Bailey nagrywa do dziś, choć odszedł od popu, tworzy elektroniczny ambient-dub.
Joe Lando, aka Sully from ‘Dr. Quinn,’
Ma pochodzenie włoskie, rosyjskie i polskie. Jedyny syn i młodsze dziecko Josepha i Virginii Lando, ma starszą siostrę Kathy (ur. 1951). W 1979 roku, po ukończeniu szkoły średniej, wyjechał do Hollywood, gdzie podjął pracę w restauracji jako kucharz. Zgłosił na casting i otrzymał pierwszą rolę w serialu sci-fi Star Trek IV: Powrót na Ziemię (Star Trek IV: The Voyage Home, 1986). Pojawił się potem w serialu fantasy CBS Piękna i bestia (Beauty and the Beast, 1990) i kinowej komedii kryminalnej Lawrencea Kasdana Kocham cię na zabój (I Love You to Death, 1990), zanim zagrał postać Jake'a Harrisona w operze mydlanej ABC Tylko jedno życie (One Life to Live, 1990-92). Potem znalazł się w obsadzie opery mydlanej CBS Guiding Light (1993). Sławę zyskał w roli szlachetnego Byrona Sully'ego, przyjaciela, potem życiowego partnera tytułowej bohaterki (granej przez Jane Seymour) w serialu CBS Doktor Quinn (Dr. Quinn, Medicine Woman, 1993-98), za którą w 1997 roku w Oklahoma City, w stanie Oklahoma odebrał nagrodę Brązowego Kowboja.
Nickelodeon Studios
Najlepsze amerykańskie miejsce lat 90-tych. Otwarte 7.06.1990 w Orlando na Florydzie w parku Universal Orlando Resort (park był wtedy pod nazwą Universal Studios Florida). Impreza z okazji otwarcia studia była huczna. Prowadzona przez Marca Summersa, prowadzącego słynnego w latach 80. i 90. teleturnieju Double Dare, zagrał zespół Perfect Gentlemen, jeszcze różne pokazy. W Nickelodeon Studios były kręcone super programy lat 90., takie jak teleturnieje np.: GUTS, Legends of the Hidden Temple (znane w Polsce z kanału Fantastic), Double Dare, seriale np.: Kenan i Kel, Klarysa wyjaśni wszystko, Świat Allegry (znane w Polsce, tak samo jak dwa teleturnieje z wymienionych, z kanału Fantastic). Na końcu zawsze była końcówka, która szła tak (zmieniało się to w zależności od programów):"Get the Picture is taped in front of live audience in Nickelodeon Studios at Universal Studios, in Orlando, Florida". To miejsce również organizowało wycieczki, gdzie można było "zobaczyć, jak Nick był tworzony". Podczas nich oglądało się, jak programy były tworzone, ba, nawet można było, ale poza wycieczką, być widownią. Wrócę do programu wycieczek. Można też było spróbować w smaku, naprawdę, słynny "szlam" oraz "Gak" oraz brać udział w pokazach w "Game Labie", gdzie różni szczęściarze byli oblewani szlamem oraz brali udział w zabawach. Każde dziecko lubiało tam być. We wczesnych latach 20. XXI. wieku studio zaczęło słabnąć, Nickelodeon traciło pieniądze, gwiazdy nie chciały lecieć do Orlando, pracownicy odchodzili, co skutkowało mniejszą ilością gości. Przez to najpierw Nick skrócił wycieczki do 40 minut, potem przedłużył je o 5 minut., a w 2001 roku zrobił aukcję rekwizytów z programów kręconych w tym miejscu. Nic nie pomogło, tracono kasę na utrzymanie studia. W latach 2001-2004 kręcono już ostatnie programy w Nickelodeon Studios. W 2004 studio zmieniło kolor na zewnątrz z pokazanego na zdjęciu na limonkowo-pomarańczowo-biały. To dawało nadzieję zwiedzającym, że zmieniają studio i je zajmują. W lecie 2004 roku nakręcono ostatni program w Nickelodeon Studios pod tytułem "Nickelodeon SPLAT". Potem były już tylko wycieczki. W 2004 roku Nickelodeon zapowiadał zamknięcie studia na forum dyskusyjnym. I tak się stało. 30.04.2005 roku Nickelodeon Studios zostało zamknięte. Po zamknięciu wszystko usuwano: znak nad końcem kolejki do studia, logo Nick'a: namalowane na budynku i przyczepione do jednego z budynków, słynny gejzer szlamu oraz plakaty na zewnątrz studia. Podczas usuwania rzeczy, chłopiec o imieniu Elijah przyczepił na fasadę kartkę z treścią: "My nigdy nie zapomnimy... NICKELODEON STUDIOS (1990-2005) - Elijah" oraz zdjęciem znaku prowadzącego do toalet, naprawdę. Pojawiło się to w czerwcu 2006 roku, a zniknęło kilka miesięcy później, w listopadzie. Ponad 2 lata po zamknięciu Nickelodeon Studios, otwarto Blue Man Group Sharp Aquos Theater. Jedynymi pamiątkami po Nickelodeon Studios są niektóre pokoje pomalowane w stylu Nick'a, ściana z wszystkimi programami nakręconymi tam, która jest w środku, kapsuła czasu pochowana 13 lat przed zamknięciem, która po zamknięciu została przeniesiona do hotelu Nickelodeon Suites Resort, powtórki programów kręconych w studiu oraz filmy na Youtube.
The B-52's - "Roam"
Nazwa zespołu pochodzi od powojennego bombowca dalekiego zasięgu B-52 lub od wysokich "na bombę" czupryn kobiecych z lat 50... A utwór? Z najbardziej przebojowej płyty formacji z 1989 kiedy to nowo-falowa grupa otworzyła się na bardziej przebojowy materiał. Kojarzeni są także z piosenką do filmu "The Flinstones".
Cudowne lata (ang. The Wonder Years)
Amerykański serial telewizyjny emitowany przez American Broadcasting Company (ABC) w latach 1988–1993; serial liczył 115 odcinków (6 sezonów).
Kubuś Puchatek
Kubuś Puchatek (ang. Winnie-the-Pooh) – postać z literatury dziecięcej stworzona przez brytyjskiego pisarza A. A. Milne’a.
W pierwszej książce o Kubusiu Puchatku wydanej 14 października 1926 roku pojawiły się takie postacie jak: Prosiaczek, Królik, Kłapouchy, Sowa Przemądrzała, Mama Kangurzyca i Maleństwo oraz Krzyś (którego pierwowzorem był syn autora).