Szukaj
'Wojna domowa' ma już 52 lata
52 lat temu Telewizja Polska rozpoczęła emisję serialu komediowego "WOJNA DOMOWA" w reżyserii Jerzego Gruzy. To jeden z najbardziej lubianych polskich seriali telewizyjnych. Powstał na kanwie felietonów Miry Michałowskiej publikowanych w tygodniku „Przekrój”. W czołówce autorka scenariusza występuje pod nazwiskiem Maria Zientarowa. Serial opowiada o życiu 16-letniego Pawła i 15-letniej Anuli, mających problemy typowe dla ówczesnych nastolatków. Łączy elementy realistyczne z surrealistycznymi „scenkami kartonowymi”, których umowna estetyka jest zbliżona do Kabaretu Starszych Panów. Znany aktor Tadeusz Janczar - ojciec Krzysztofa Janczara, filmowego Pawła, wiedział o planach syna zagrania w serialu i nie chcąc, by poszedł w jego aktorskie ślady, poprosił reżysera by go nie angażował. Ponieważ Jerzy Gruza nie znał młodego Janczara osobiście, przyszły Paweł przedstawił mu się jako Krzysztof Musiał (nosił wówczas nazwisko po matce), co okazało się skutecznym fortelem. W głównych rolach wystąpili: Irena Kwiatkowska i Kazimierz Rudzki jako Jankowscy, Alina Janowska i Andrzej Szczepkowski jako Kamińscy oraz Elżbieta Góralczyk jako Anula i Jarema Stępowski jako pytający o suchy chleb dla konia. Gościnnie w serialu zagrali: Magdalena Zawadzka, Wojciech Siemion, Wiesław Michnikowski, Wanda Łuczycka, Mieczysław Czechowicz, Bogumił Kobiela, Jacek Fedorowicz, Hanka Bielicka, Józef Nowak, Wacław Kowalski, Edward Dziewoński. Muzykę do filmu skomponował Jerzy Matuszkiewicz, a pochodzące z niego piosenki: Nie bądź taki szybki Bill, Wszystko dla mamy, Oni mają teraz życie, Tylko wróć (Tak mi źle..) stały się przebojami.
Tadeusz Kwinta - wykład o słowie k..wa
Fragment wykładu prof. Jana Miodka podany ze szczególną pieczołowitością przez Tadeusza Kwintę!
Czy są wśród Was fani przygód Franka Dolasa?
Postać fikcyjna, tytułowy bohater nakręconej w 1969 filmowej komedii trylogii pt. Jak rozpętałem drugą wojnę światową ("Ucieczka", "Za bronią" i "Wśród swoich"). Postać Franka Dolasa grana była w filmie przez Mariana Kociniaka, a reżyserem był Tadeusz Chmielewski.
Piątek z Pankracym
Program telewizyjny dla dzieci emitowany od marca 1978 do roku 1990, w piątki o 16:40, w programie pierwszym telewizji polskiej. Prowadzącym był najpierw Zygmunt Kęstowicz, później Tadeusz Chudecki i jako ostatni Artur Barciś (wtedy program ukazywał się pod tytułem Okienko Pankracego). Scenariusze pisał Maciej Zimiński. Pankracy był lalką imitującą psa, animowaną przez Hubert Antoszewskiego. Program zastąpił Porę na Telesfora, prowadzoną przez Zygmunta Kęstowicza, gdzie dwa smoki Telesfor i Teodor były lalkami, a pan Zygmunt, podobnie jak w Piątku z Pankracym panem Zygmuntem. Piosenkę pt. "Cztery łapy" zaśpiewali: Zygmunt Kęstowicz oraz Maciej Damięcki.
Refren piosenki "Cztery łapy":
"Łapy, łapy, cztery łapy
A na łapach pies kudłaty.
Kto dogoni psa, kto dogoni psa
Może Ty, może Ty, może jednak ja."
Franek Dolas
Pechowy szeregowiec Franek Dolas myśli, że rozpętał II wojnę światową. Chcąc zabłysnąć bohaterskimi czynami, plącze się w coraz większe tarapaty. - Jak rozpętałem drugą wojnę światową reż. Tadeusz Chmielewski
Piątek z Pankracym
Program telewizyjny dla dzieci emitowany od marca 1978 do roku 1990, w piątki o 16:40, w programie pierwszym telewizji polskiej. Prowadzącym był najpierw Zygmunt Kęstowicz, później Tadeusz Chudecki i jako ostatni Artur Barciś (wtedy program ukazywał się pod tytułem Okienko Pankracego). Scenariusze pisał Maciej Zimiński. Pankracy był lalką imitującą psa, animowaną przez Hubert Antoszewskiego. Program zastąpił Porę na Telesfora, prowadzoną przez Zygmunta Kęstowicza, gdzie dwa smoki Telesfor i Teodor były lalkami, a pan Zygmunt, podobnie jak w Piątku z Pankracym panem Zygmuntem. Piosenkę pt. "Cztery łapy" zaśpiewali: Zygmunt Kęstowicz oraz Maciej Damięcki.
Refren piosenki "Cztery łapy":
"Łapy, łapy, cztery łapy
A na łapach pies kudłaty.
Kto dogoni psa, kto dogoni psa
Może Ty, może Ty, może jednak ja."
Kultowe przedstawienia: "Igraszki z diabłem"
Jedno z najzabawniejszych przedstawień w całej historii Teatru TV, zrealizowane pomysłowo, w świetnej obsadzie, perfekcyjnie wykorzystujące wszelkie dostępne wówczas telewizyjne środki techniczne. Fabuła: Z długiej wojaczki powraca w rodzinne strony nieustraszony żołnierz, Marcin Kabat. Wędruje borem, lasem, aż do Czarciego Młyna, gdzie mieszkają diabły czyhające na ludzkie dusze. Wojak zatrzymuje się koło chaty Sarki-Farki, rozbójnika napadającego na podróżnych. Dzielny weteran i opryszek przypadają sobie do serca i postanawiają ramię w ramię zmierzyć się z piekielnymi mocami. Akurat nadarza się okazja. Dwie dziewice, królewna Disperanda i jej fertyczna służąca Kasia, wyruszają na poszukiwanie mężów. Pobożny pustelnik Scholastyk, skrycie ulegający pokusom, które wciąż go nękają, nie umie pomóc dziewczętom coraz bardziej spragnionym małżeńskich uciech. Zwłaszcza że do akcji wkracza oddział czartów pod wodzą "groźnego" Belzebuba. Uroczy Lucjusz, diablo sprytny, podsuwa dziewicom do podpisu cyrografy, gwarantujące im dostarczenie oblubieńców w zamian na dusze. Piekielne dokumenty trafiają do rąk Marcina, który wykorzysta cały swój chłopski spryt i odwagę, by ratować nieszczęsne istoty, podstępnie wodzone na pokuszenie. Obsada: Obsada aktorska: Marian Kociniak (Marcin Kabat), Magdalena Zawadzka (Kasia), Barbara Wrzesińska (Disperanda), Krzysztof Kowalewski (Sarka-Farka), Wojciech Pokora (Scholastyk), Tadeusz Kondrat (Belzebub), Jerzy Kamas (Solfernus), Marek Kondrat (Lucjusz), Jan Prochyra (Karborund), Janusz Gajos (Omnimor), Zdzisław Wardejn (Belial), Jan Kociniak (Teofil), Andrzej Fedorowicz (Łowczy), Jan Jurewicz (Diabeł), Janusz Rewiński (Diabeł), Maciej Szary (Diabeł)
Śmiechu Warte
Cykliczny program „rozrywkowy” nadawany przez TVP1 o 3 lata dłużej niż Klan czy o 6 lat M jak miłość. Nazwa może być myląca dla przeciętnego odbiorcy, ponieważ tytuł sugeruje możliwość wywołania śmiechu. Pierwszym prowadzącym był Tadeusz Drozda, ale to było do 2004 roku. Drugim był Krzysztof Piasecki ze swoją gitarą. Ostatnim prezenterem była zaś Joanna Bartel, ze swym niezmiennie zabawnym śląskim akcentem.
Tadeusz Woźniak - "Smak i zapach pomarańczy"
Ta pogodna piosenka, którą napisał we wczesnych latach 70 polski kompozytor jest chętnie wykonywana do dziś na różnego rodzaju festiwalach nie tylko przez autora ale i przez innych artystów. To wykonanie zostało zarejestrowane w 2012 na Festiwalu Kropka.
1 2 > ostatnia ›
« poprzednia 1 2 następna »