Szukaj
Kultowe przedstawienia: "Igraszki z diabłem"
Jedno z najzabawniejszych przedstawień w całej historii Teatru TV, zrealizowane pomysłowo, w świetnej obsadzie, perfekcyjnie wykorzystujące wszelkie dostępne wówczas telewizyjne środki techniczne. Fabuła: Z długiej wojaczki powraca w rodzinne strony nieustraszony żołnierz, Marcin Kabat. Wędruje borem, lasem, aż do Czarciego Młyna, gdzie mieszkają diabły czyhające na ludzkie dusze. Wojak zatrzymuje się koło chaty Sarki-Farki, rozbójnika napadającego na podróżnych. Dzielny weteran i opryszek przypadają sobie do serca i postanawiają ramię w ramię zmierzyć się z piekielnymi mocami. Akurat nadarza się okazja. Dwie dziewice, królewna Disperanda i jej fertyczna służąca Kasia, wyruszają na poszukiwanie mężów. Pobożny pustelnik Scholastyk, skrycie ulegający pokusom, które wciąż go nękają, nie umie pomóc dziewczętom coraz bardziej spragnionym małżeńskich uciech. Zwłaszcza że do akcji wkracza oddział czartów pod wodzą "groźnego" Belzebuba. Uroczy Lucjusz, diablo sprytny, podsuwa dziewicom do podpisu cyrografy, gwarantujące im dostarczenie oblubieńców w zamian na dusze. Piekielne dokumenty trafiają do rąk Marcina, który wykorzysta cały swój chłopski spryt i odwagę, by ratować nieszczęsne istoty, podstępnie wodzone na pokuszenie. Obsada: Obsada aktorska: Marian Kociniak (Marcin Kabat), Magdalena Zawadzka (Kasia), Barbara Wrzesińska (Disperanda), Krzysztof Kowalewski (Sarka-Farka), Wojciech Pokora (Scholastyk), Tadeusz Kondrat (Belzebub), Jerzy Kamas (Solfernus), Marek Kondrat (Lucjusz), Jan Prochyra (Karborund), Janusz Gajos (Omnimor), Zdzisław Wardejn (Belial), Jan Kociniak (Teofil), Andrzej Fedorowicz (Łowczy), Jan Jurewicz (Diabeł), Janusz Rewiński (Diabeł), Maciej Szary (Diabeł)

Fajnie, że są takie dywany...
...ale za moich czasów ulice układało się z kredek i flamastrów na szarej wykładzinie. I było super, bo sam decydowałem kiedy i w którą stronę będzie zakręt i gdzie będzie skrzyżowanie...
![Karin Stanek na okładce "Nowej Wsi" – (ur. 18 sierpnia 1943 lub 1946 w Bytomiu, zm. 15 lutego 2011 w Wolfenbüttel) – polska piosenkarka bigbitowa, wokalistka zespołu Czerwono-Czarni, ceniona za energię i wyrazistość sceniczną, określana jako jeden z symboli bigbitu[1]. W latach 60. należała do najpopularniejszych polskich piosenkarek, lansując przeboje „Malowana lala”, „Chłopiec z gitarą” i „Jedziemy autostopem”[2]. W latach 70. wyemigrowała z Polski do Niemiec, by rozpocząć działalność na tamtejszym rynku muzycznym. Do końca swego życia przebywała w Niemczech, gdzie zmarła na skutek komplikacji chorobowych.](/uimages/services/pewex/i18n/pl_PL/201409/1410780333_by_krzys_500.jpg?1410780334)
Karin Stanek na okładce "Nowej Wsi"
(ur. 18 sierpnia 1943 lub 1946 w Bytomiu, zm. 15 lutego 2011 w Wolfenbüttel) – polska piosenkarka bigbitowa, wokalistka zespołu Czerwono-Czarni, ceniona za energię i wyrazistość sceniczną, określana jako jeden z symboli bigbitu[1]. W latach 60. należała do najpopularniejszych polskich piosenkarek, lansując przeboje „Malowana lala”, „Chłopiec z gitarą” i „Jedziemy autostopem”[2]. W latach 70. wyemigrowała z Polski do Niemiec, by rozpocząć działalność na tamtejszym rynku muzycznym. Do końca swego życia przebywała w Niemczech, gdzie zmarła na skutek komplikacji chorobowych.

Zabawy na trzepaku w dzieciństwie
Ze względu na wytrzymałą budowę i nieraz ciekawą konstrukcję, często wykorzystywany przez dzieci jako element zabaw podwórkowych. Do ulubionych zabaw dzieci na trzepaku należały wszelkie ewolucje akrobatyczne. Uprawiano jednak i bardziej wymyślne zabawy, szczególnie na większych podwórkach dużych osiedli mieszkaniowych budowanych z wielkiej płyty, gdzie trzepaki miały nieraz dużą, łamaną, wielomodułową konstrukcję. Taką zabawą była np. gra "w ślepca", polegająca na tym, że po odpowiednio dużej konstrukcji poruszali się uczestnicy gry starający się uniknąć kontaktu dotykowego z głównym graczem mającym zasłonięte oczy. Nowym "ślepcem" zostawała ta osoba, którą dotychczasowy "ślepiec" dotknął, lub która dotknęła ziemi.

Nie było internetu, telefonów komórkowych, komputerów i facebooka
Ale i tak wiedziałeś gdzie szukać kolegów

Młynek do kawy
Ręczny młynek do kawy z lat (chyba) 1930-tych. Ostatni raz mieliłem nim kilka dni temu.
A jaka kawa z niego!
Miałem kilka (ile?) tych elektrycznych. I gdzie one?
Za to ten STARY trzyma się i mieli.

René Artois (Gorden Kaye)
Właściciel kawiarni w Nouvion, próbował być neutralny, lecz został wciągnięty do ruchu oporu, gdzie znany jest pod kryptonimem "Nocny Jastrząb", niejako narrator Allo! Allo!, zmuszony przez Niemców, którzy grozili, że zastrzelą go, do ukrycia wartościowych dzieł sztuki; romansuje z kelnerkami.