Trwa przetwarzanie danych
Sklep Pewex

Pewex

Profil użytkownika

Jimbo

Zamieszcza eksponaty od: 20 czerwca 2013 - 19:15
Ostatnio: 20 lipca 2013 - 15:21
  • Eksponatów na głównej: 87 z 93
  • Punktów za eksponaty: 14874
  • Komentarzy: 3
  • Punktów za komentarze: 0
 

Gdzie można zobaczyć gole Reprezentacji Polski?

Wyłącznie w TVP Historia!

Zapraszamy do obejrzenia galerii prawdziwych gwiazd polskiej piłki.

Chłopak z gitarą – 1. Pytanie do chłopaków - grałeś na gitarze? Jakie były Twoje pierwsze kawałki, które wycinałeś przed dziewczynami i na ogniskach?  

2. Pytanie do dziewcząt - czy chłopak z gitarą miał u Was większe szanse?

Zdjęcie przedstawia Joan Baez i Boba Dylana

Chłopak z gitarą

1. Pytanie do chłopaków - grałeś na gitarze? Jakie były Twoje pierwsze kawałki, które wycinałeś przed dziewczynami i na ogniskach?

2. Pytanie do dziewcząt - czy chłopak z gitarą miał u Was większe szanse?

Zdjęcie przedstawia Joan Baez i Boba Dylana

Rycz mała rycz, bo w "Modzie na sukces" zmienia się Ridge!

Słynna żyjąca figura woskowa, czyli Ridge Forrester, grany od tysięcy odcinków przez Ronna Mossa (61 lat) na dobre zrezygnował z roli w najdłuższym tasiemcu na świecie. Jak to zazwyczaj bywa w tego typu okolicznościach, produkcja znalazła na jego miejsce kogoś innego, nowego, młodszego... i w dodatki - Niemca:)

Przed Wami galeria zdjęć starego i nowego Ridge'a.

Koniec świata, jak mawiał Pan Popiołek

Przed Państwem Żenis Żoplę, znana w niektórych kręgach jako Dżenis Dżoplin. Wcześniej słyszeliśmy twory typu Bon Żowi, Robert De Najro, ale "to coś" zdewastowało naszą psychikę. Zobacz jak wyglądała Żenis Żoplę: http://retro.pewex.pl/478240/Dzien-w-ktorym-Janis-Joplin-stala-sie-Zenis-Zople

kolejka

MaMa - A gdybym umarła...?

Skecz z programu Manna i Materny "MaMa" z Markiem Kondratem w roli głównej.

MaMa - Gitara

Skecz z programu Manna i Materny "MaMa" z Markiem Kondratem w roli głównej.

"Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz" - kultowe sceny

No i co powiesz Dudała?
- Trudno coś powiedzieć.
- Myślisz... Jak wyglądamy z planem?
- No więc, jeśli chodzi o plan, to 96 procent.
- Prawdę mi mów.
- Prawdę... to 75 procent.
- Powiedziałem - "prawdę".
- Prawdę, no... Prawdę to... no kto to może wiedzieć, panie dyrektorze?
- A co z arbitrażem?
- Prawdę...?
- Tak... No możesz nie mówić.

[rozmowa Dyrektora Krzakoskiego i Dudały]

Leonid Breżniew – Urodzony we wsi Kamienskoje w 1906 roku. Był politykiem i działaczem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, marszałkiem i I sekretarzem ZSRR. Urodził się w rodzinie robotniczej. W 1931 roku wstąpił do partii bolszewików (WKPb). Ukończył Instytut Metalurgiczny w Dnieprodzierźyńsku, po skończeniu studiów pracował w hucie jako inżynier. W 1937 roku rozpoczął karierę polityczną, był kierownikiem wydziału, a następnie sekretarzem Komitetu Obwodowego. Przed 1941 rokiem został powołany do czynnej służby wojskowej. Podczas II wojny służył w aparacie partyjnym Frontu Południowego. Po zakończeniu wojny posiadał stopień  generała brygady, a w 1976 roku nadano mu tytuł marszałka ZSRR. Kolejno w latach 1945- 955 pełnił funkcje pierwszego sekretarza na terenie Ukrainy, Mołdawii i  Kazachstanu. Od 1957 roku był członkiem Prezydium Komitetu Centralnego KC KPZR.W 1964 roku w wyniku przewrotu pałacowego przejął władzę po Chruszczowie, najpierw jako pierwszy sekretarz, a od 1966 jako sekretarz generalny. Od 1977 roku był przewodniczącym Prezydium Rady Najwyższej ZSSR. Najważniejsze wydarzenia w polityce zagranicznej ZSRR w czasie rządów Leonida Breżniewa to: dążenia do osłabienia efektów zimnej wojny, układy rozbrojeniowe z USA, udział w Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, jednocześnie interwencja zbrojna w Czechosłowacji (1968) i w Afganistanie (1979), groźba interwencji w Polsce  (1980-1981), sponsorowanie reżimu komunistycznego na Kubie i w Wietnamie, „eksport” rewolucji  do krajów trzeciego świata. W polityce zagranicznej stosował zasadę, którą określono jako „doktrynę Breżniewa” lub ograniczonej suwerenności - oznaczała ona możliwość interwencji zbrojnej do państwa z bloku komunistycznego jeśli tam zostały naruszone „podstawy ustroju socjalistycznego”. W polityce wewnętrznej czasów Breżniewa obserwujemy zatrzymanie destalinizacji,  rozwój korupcji i nepotyzmu, rozwój bezkarności skorumpowanych i niekompetentnych aparatczyków KGB, represje wobec decydentów (cenzura, inwigilacja, skrytobójstwa, szpitale psychiatryczne), decentralizacja KPZR. Pod koniec życia w coraz mniejszym stopniu uczestniczył w rządzeniu państwem, ze względu na rozliczne choroby. Zmarł w Moskwie w1982 roku, władzę po nim przejął Jurii Andropow, który ujawnił rozliczne afery i nielegalne interesy członków KGB.

Leonid Breżniew

Urodzony we wsi Kamienskoje w 1906 roku. Był politykiem i działaczem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, marszałkiem i I sekretarzem ZSRR. Urodził się w rodzinie robotniczej. W 1931 roku wstąpił do partii bolszewików (WKPb). Ukończył Instytut Metalurgiczny w Dnieprodzierźyńsku, po skończeniu studiów pracował w hucie jako inżynier. W 1937 roku rozpoczął karierę polityczną, był kierownikiem wydziału, a następnie sekretarzem Komitetu Obwodowego. Przed 1941 rokiem został powołany do czynnej służby wojskowej. Podczas II wojny służył w aparacie partyjnym Frontu Południowego. Po zakończeniu wojny posiadał stopień generała brygady, a w 1976 roku nadano mu tytuł marszałka ZSRR. Kolejno w latach 1945- 955 pełnił funkcje pierwszego sekretarza na terenie Ukrainy, Mołdawii i Kazachstanu. Od 1957 roku był członkiem Prezydium Komitetu Centralnego KC KPZR.W 1964 roku w wyniku przewrotu pałacowego przejął władzę po Chruszczowie, najpierw jako pierwszy sekretarz, a od 1966 jako sekretarz generalny. Od 1977 roku był przewodniczącym Prezydium Rady Najwyższej ZSSR. Najważniejsze wydarzenia w polityce zagranicznej ZSRR w czasie rządów Leonida Breżniewa to: dążenia do osłabienia efektów zimnej wojny, układy rozbrojeniowe z USA, udział w Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, jednocześnie interwencja zbrojna w Czechosłowacji (1968) i w Afganistanie (1979), groźba interwencji w Polsce (1980-1981), sponsorowanie reżimu komunistycznego na Kubie i w Wietnamie, „eksport” rewolucji do krajów trzeciego świata. W polityce zagranicznej stosował zasadę, którą określono jako „doktrynę Breżniewa” lub ograniczonej suwerenności - oznaczała ona możliwość interwencji zbrojnej do państwa z bloku komunistycznego jeśli tam zostały naruszone „podstawy ustroju socjalistycznego”. W polityce wewnętrznej czasów Breżniewa obserwujemy zatrzymanie destalinizacji, rozwój korupcji i nepotyzmu, rozwój bezkarności skorumpowanych i niekompetentnych aparatczyków KGB, represje wobec decydentów (cenzura, inwigilacja, skrytobójstwa, szpitale psychiatryczne), decentralizacja KPZR. Pod koniec życia w coraz mniejszym stopniu uczestniczył w rządzeniu państwem, ze względu na rozliczne choroby. Zmarł w Moskwie w1982 roku, władzę po nim przejął Jurii Andropow, który ujawnił rozliczne afery i nielegalne interesy członków KGB.